Σύμφωνα με την Πράσινη Βίβλο για τη διαχείριση των βιολογικών αποβλήτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Βρυξέλλες , 3.12.2008 COM(2008) 811 {SEC(2008) 2936} ), ως βιολογικά απόβλητα νοούνται τα βιοαποικοδομήσιμα απόβλητα κήπων και πάρκων, τα απορρίμματα τροφών, των μαγειρείων νοικοκυριών, εστιατορίων, μονάδων εστίασης, καταστημάτων λιανικής πώλησης και παρεμφερή απόβλητα εγκαταστάσεων επεξεργασίας τροφίμων.

Υπολογίζεται ότι στην Ε.Ε. παράγονται ετησίως 76,5-102 εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων από τρόφιμα και κήπους που περιέχονται σε ανάμεικτα αστικά απορρίμματα και έως 37 εκατομμύρια τόνοι από τη βιομηχανία ειδών διατροφής και ποτών. Τα βιοαποικοδομήσιμα απόβλητα είναι συνήθως υγρά απόβλητα που υφίστανται σήψη. Υπάρχουν δύο κύριες ροές τέτοιων αποβλήτων - τα πράσινα που προέρχονται από κήπους, πάρκα κ.α. και τα απόβλητα μαγειρείων. Tα πρώτα έχουν συνήθως 50-60% περιεκτικότητα σε νερό και περισσότερη ξυλώδη ουσία (λιγνοκυτταρίνη), ενώ τα δεύτερα δεν περιέχουν ξυλώδη ουσία αλλά νερό σε ποσοστό 80%

Σήμερα, εφαρμόζονται πολύ διαφορετικές εθνικές πολιτικές διαχείρισης των βιολογικώναποβλήτων, οι οποίες κυμαίνονται από ελάχιστα μέτρα σε ορισμένα κράτη μέλη έως φιλόδοξες πολιτικές σε άλλα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις και σε παρεμπόδιση ή καθυστέρηση της πλήρους χρήσης προηγμένων τεχνικών διαχείρισης των βιολογικών αποβλήτων.

Mία πολλά υποσχόμενη τεχνική επεξεργασίας των οργανικών οικιακών απορριμμάτων, είναι η ενθάρρυνση των πολιτών, στο να διαχωρίζουν και να ξηραίνουν το Βιοαποδομήσιμο κλάσμα των οικιακών απορριμμάτων στην πηγή (δηλ. στις οικίες) προκειμένου να μειωθεί σημαντικά η μάζα και ο όγκος τους.

Γενικά, το περιεχόμενο σε υγρασία των οικιακών απορριμμάτων είναι υψηλό, αλλά ποικίλει σημαντικά. Ο μέσος όρος υγρασίας των οικιακών απορριμμάτων κυμαίνεται μεταξύ 55% και 85%, τιμές που θεωρούνται σημαντικά υψηλές. Γι' αυτό το λόγο η απομάκρυνση αυτής προκαλεί σημαντική μείωση του όγκου των οικιακών οργανικών απορριμμάτων.

Στόχος Έργου: Επιδίωξη του "DRYWASTE" είναι ο σχεδιασμός, η ανάπτυξη, η εξέταση, η βελτιστοποίηση και η αξιολόγιση, ενός καινοτόμου συστήματος οικιακής ξήρανσης, του βιοαποδομήσιμου κλάσματος των οικιακών οργανικών απορριμμάτων, προκειμένου να επέλθει σημαντική μείωση της μάζας και του όγκου αυτών, στην πηγή.

Το τελικό ξηρό υπόλοιπο, χωρίς την περιεχόμενη υγρασία και με την αδρανοποίηση των παθογόνων οργανισμών λόγω της έλλειψης αυτής, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή πράσινης ενέργειας, γεγονός που έρχεται σε πλήρη συμφωνία με την περιβαλλοντική Ευρωπαϊκή κοινοτική νομοθεσία, αποφέρωντας πολλαπλά οφέλη σε περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.